ស្នៀតធាក់ត្រង់ ឬច្រត់ ឥសី
ពេលនិយាយដល់ការហ្វឹកហាត់គុនល្បុក្កតោ ឬយុទ្ធគុនផ្សេងៗ យើងតែងរមែងនឹកគិតដល់ការវាយលុកជាលំហាត់ចម្បងបំផុត ហើយសម្រាប់ការសិក្សាអំពីការវាយលុកក្នុងថ្ងៃនេះ យើងមកមើលពីស្នៀតមេគុនជើង។
សិក្សាពីស្នៀតវាយលុកជាមួយមេគុណជើងនេះ
មេគុនជើងត្រូវបានបែងចែកចេញជាពីរទម្រង់ធំៗនៃស្នៀត គឺ «ទាត់» និង «ធាក់» ដូចដែលអ្នកបានឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះផងដែរ កីឡាកររបស់យើងចង់បង្ហាញអំពីទម្រង់នៃស្នៀតធាក់ដ៏សាមញ្ញ និងចំណាស់មួយដែលត្រូវបានស្គាល់ថាជា «ស្នៀតធាក់ត្រង់» ឬចាស់ៗតែងហៅថា «ច្រត់ឥសី»។
មិនត្រឹមតែមានឈ្មោះពិរោះគួឲ្យចង់ហៅនោះទេ ស្នៀតធាក់ត្រង់មានលក្ខណ:សាមញ្ញ ងាយស្រួលក្នុងការអនុវត្តក្នុងពេលប្រកួត ក៏ប៉ុន្តែជាស្នៀតវាយលុកមួយដែលមានប្រសិទ្ធភាព និងសាហាវបំផុតក្នុងចំណោមមេគុនជើង។
របៀបវាយលុកមេគុនជើងជាមួយស្នៀតធាក់នេះ ចាប់ផ្តើមពីការស្វែងរកទីតាំងដែលពុំត្រូវបានការពារតឹងរឹងពីដៃគូប្រកួត រួចហើយធាក់ចូល។ សម្រាប់ការធាក់ យើងអាចធាក់ជាមួយកែងជើង ឬប្រអប់ជើងដូចនៅក្នុងរូបភាពនេះ (គ្រប់គ្នានិយមប្រើប្រអប់ជើង ក៏ដោយសារតែវាអនុវត្តបានរហ័ស និងវាយលុកបានខ្លាំងជាង!)។
ទីតាំងសម្រាប់ការធាក់នេះ អាចធាក់បានទាបបំផុតត្រឹមខាងក្រោមខ្សែរក្រវាត់ ឈឺបំផុតត្រឹមចុងដង្ហើម និងខ្ពស់បំផុតចំកណ្តាលផ្ទៃមុខ។
ប្រភព៖
- ការផ្តល់បទសម្ភាសន៍ផ្ទាល់ពីកញ្ញាសំ ថារ័ត្ន (កីឡាការិនីល្បុក្កតោរបស់កម្ពុជា)
- សៀវភៅ “គុនល្បុក្កតោថ្នាក់ក្រម៉ា “ស” ដោយលោកគ្រូ សាន គីមស៊ាន